
ISSN (online) 2544-1272
Julia Anna Jastrząbek
The collapse of the Soviet Union has led to historical transitions in Central and Eastern Europe. The political and economic transformation in countries located in this world’s region has caused their dynamic socioeconomic development and more stable position on the international stage. Regarding the potential of hosting the Olympic Games as an opportunity for infrastructural improvements, employment boost, and presentation of a positive image and traditions of a country, post-Soviet cities have entered the race for staging Olympic events. The main aim of this article is to analyse the bidding process for the 2022 Winter Olympic Games with an emphasis on case studies from two bidding cities with post-socialist history – Cracow and Almaty. Characteristic patterns and features of both cities’ bids, as well as differences between them are drawn, with conclusions on why these were unsuccessful. Cracow and Almaty’s bid paths in the 2022 Winter Olympics process were different. Cracow pulled out from the race during the applicant phase because of referendum results: the city residents were against the Olympics, while Almaty reached the final phase and lost to Beijing in final voting. It seems that post-socialist countries still have a weaker bargaining position in the bidding process than candidates with advanced and established economies.
Igrzyska olimpijskie w miastach postsocjalistycznych – realny cel czy odległa przyszłość? Studia przypadków Krakowa i Ałmatów
Upadek Związku Radzieckiego doprowadził do historycznych przemian w regionie Europy Środkowo-Wschodniej. Rezultatem transformacji ustrojowej i gospodarczej w krajach postsocjalistycznych jest społeczno-gospodarczy rozwój tych państw i zaznaczenie ich pozycji na arenie międzynarodowej. Mając na uwadze potencjał wynikający z organizacji olimpijskiego wydarzenia, miasta postsocjalistyczne zaczęły zgłaszać swoje kandydatury na gospodarza igrzysk. Celem niniejszego artykułu jest analiza procesu ubiegania się o organizację Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 2022 r., ze szczególnym uwzględnieniem dwóch miast z postsocjalistyczną historią – Krakowa i Ałmatów – wraz z nakreśleniem podstawowych cech procesu, różnic oraz przyczyn braku sukcesu. Główną metodą badawczą zastosowaną w pracy jest metoda deskryptywna polegająca na analizie dokumentów, raportów oraz informacji prasowych i medialnych. Analiza wspomnianego procesu w przypadku obu miast wskazała, że brak sukcesu Krakowa wynikał z negatywnego wyniku przeprowadzonego wśród mieszkańców lokalnego referendum. Jednak jego zorganizowanie było pokłosiem postępującego braku zaufania mieszkańców do olimpijskiego projektu, również ze względu na obawy związane z ogromnymi kosztami organizacji. Jeśli natomiast chodzi o Ałmaty, wciąż niedostateczny stan rozwoju gospodarczego oraz infrastrukturalnego oraz zbyt duża niepewność olimpijskich władz wobec kazachskiego konceptu igrzysk przeważyły o braku sukcesu w rywalizacji z Pekinem, globalną metropolią, gwarantującą realizację niezbędnych inwestycji. Wydaje się, że miasta postsocjalistyczne chcące kandydować na gospodarza największego wydarzenia sportowego na świecie wciąż mają słabszą pozycję przetargową niż kandydatury z państw doświadczonych w przeprowadzaniu olimpijskich wydarzeń bądź mających odpowiedni status społeczno-gospodarczy.
Kamil Potrzuski
Cel badań. Praca stanowi analizę największego projektu inwestycyjnego w zakresie infrastruktury sportowej, jaki powstał w Warszawie w okresie II Rzeczypospolitej – projektu budowy wielkiej dzielnicy sportowej o skali olimpijskiej w dzielnicy Siekierki. Celem pracy jest rekonstrukcja tego zapomnianego przedsięwzięcia, którego ukoronowaniem mogła być organizacja letnich igrzysk olimpijskich w Warszawie w 1952 lub 1956 r. Materiał i metody. Praca została wykonana z zastosowaniem metody historycznej, polegającej na konsekwentnym poszukiwaniu źródeł historycznych, dokonaniu zewnętrznej oraz wewnętrznej krytyki źródła oraz możliwie wnikliwej i starannej rekonstrukcji zagadnienia z przeszłości w oparciu o to źródło. Na podstawie zachowanych materiałów źródłowych, w tym głównie akt nieruchomości miasta stołecznego Warszawy z lat 30. XX w., a także drukowanych materiałów magistrackich, prasy i źródeł pamiętnikarskich, przeprowadzono analizę niezrealizowanego projektu inwestycyjnego – jego genezy, elementów, zakresu oraz skali, sposobów zaprezentowania opinii publicznej. Wyniki. W materiale źródłowym odnaleziono m.in. innymi plany ogólne i szczegółowe badanej inwestycji, korespondencję z głównym architektem, konsultacje eksperckie czy niektóre szczegółowe kosztorysy fragmentów inwestycji. Analizie poddane zostały nie tylko urządzenia sportowe planowanego, reprezentacyjnego ośrodka, ale również kwestie zintegrowania go z centrum miasta, rozwiązania komunikacyjne, aspekty finansowe czy miejsce przedsięwzięcia w hierarchii priorytetów miasta pod koniec okresu międzywojennego. Wnioski. Projekt Dzielnicy Olimpijskiej był dobrze przemyślany, zakrojony na szeroką skalę. W sprzyjających okolicznościach mógłby doczekać się realizacji i stać się areną igrzysk olimpijskich w stolicy Polski. Powodzenie tej inwestycji byłoby jednak zależne od jej miejsca w hierarchii priorytetów inwestycyjnych miasta i państwa.
The Olympic District in Warsaw’s Siekierki. Unimplemented project in the light of the real estate files of the capital city of Warsaw from the 1930s
The aim of this paper is to analyse the largest investment project in the field of sporting infrastructure that was developed in Warsaw during the 2nd Republic of Poland: a project of a large sporting district of an Olympic scale in the Siekierki district. An unimplemented investment project: its genesis, elements, scope and scale, ways of presenting to the public opinion are reconstructed in the article. The analysis covers not only the sports devices of the planned representative centre, but also the issues of integrating it with the city centre, communication solutions, financial aspects, or the place of the investment in the hierarchy of city priorities at the end of the interwar period. The source basis of the work are real estate files of the capital city of Warsaw from the 1930s preserved in the State Archive in Warsaw; printed materials published by the city, press, and texts of a diary character were used as auxiliary sources.
Rafał Szubert, Tomasz Siwiński
Cel badań. Celem badań było przedstawienie rozwoju oraz największych osiągnięć sportowych klubów piłkarskich działających w granicach administracyjnych powiatu nowotomyskiego w latach 1946–2018. Materiał i metody. Podstawową metodą badawczą była analiza źródeł historycznych. Ponadto posłużono się metodą indukcyjną, dedukcyjną, statystyczną i komparatystyczną. Wyniki. Po II wojnie światowej na terenie powiatu nowotomyskiego koła Ludowych Zespołów Sportowych działały prawie w każdej wsi, a wiodącą dyscypliną w ich działalności była piłka nożna. Rozwój tej dyscypliny sportu przebiegał podobnie jak w innych tego typu regionach. Początkowo drużyny działały nieformalnie, rozgrywając mecze towarzyskie. Z biegiem czasu zaczęły brać udział w organizowanych w okolicy turniejach, później zgłaszały się do klasy „W” prowadzonej przez Radę Powiatową Zrzeszenia LZS, by po nabraniu doświadczenia organizacyjnego przystąpić do rozgrywek związkowych w Okręgowym Związku Piłki Nożnej. Nie wszystkim drużynom udawało się utrzymać poziom ligowy i po kilku sezonach wycofywano je z rozgrywek. Najczęstszym powodem były kłopoty finansowe oraz organizacyjne. Wnioski. Drużyny piłkarskie reprezentujące Z LZS z powiatu nowotomyskiego nie osiągały spektakularnych sukcesów. Szczytem ich możliwości był udział w rozgrywkach ligowych na czwartym poziomie. Kilku piłkarzom udało się jednak spełnić sportowe marzenia i zagrać w najwyższych klasach rozgrywkowych. Świadczy to o tym, że również na ziemi nowotomyskiej nie brakowało piłkarskich talentów na skalę ogólnopolską.
Football in Ludowe Zespoły Sportowe within the administrative borders of the Nowy Tomyśl district in years 1946–2018
Background.
The article aim is to present the development and the greatest achievements of sports football clubs operating within the administrative borders of the Nowy Tomyśl district in 1946–2018.
Material and methods.
The basic research method was the analysis of historical sources. In addition, the inductive, deductive, statistical, and comparative methods were used.
Results.
After the Second World War, in the area of the Nowy Tomyśl district, Ludowe Zespoły Sportowe circles operated in almost every village, and the leading discipline in their activity was football. Football developed similarly as in other such regions. Initially, the teams acted informally, playing friendly matches. Over time, they began to take part in tournaments organized in the area, later they applied to the ‘W’ class conducted by the District Board of the Ludowe Zespoły Sportowe Union, and, after gathering organizational experience, they entered District Football Association matches. Some teams did not manage to maintain the league level and after several seasons they were withdrawn from the competition. The most common reasons were financial and organizational problems.
Conclusions.
Football teams representing the Ludowe Zespoły Sportowe Union from the Nowy Tomyśl district failed to achieve spectacular successes. The peak of their abilities was to participate in fourth level league games. However, some players managed to fulfil their sports dreams and play in the highest league games. This proves that there were football talents on a national scale in the land of Nowy Tomyśl.
Joanna Starzak, Krzysztof Sas-Nowosielski, Karolina Kostorz
Cel badań. Celem badań było ustalenie, w jaki sposób czynniki demograficzne, treningowe i społeczne wiążą się z odczuwaniem przez biegaczy startujących w maratonach symptomów lęku przedstartowego, a także z jego oceną na skali mobilizujący-deprymujący. Materiał i metody. Przebadano metodą ankietową 240 uczestników trzech największych maratonów w Polsce. Wykorzystano polskie wersje The Revised Competitive State Anxiety Inventory-2 (CSAI-2RD) oraz Social Support for Physical Activity Scale. Wyniki. Wśród wymiarów intensywności lęku wartości lęku poznawczego i somatycznego były wyższe u kobiet i młodszych biegaczy, natomiast wartości pewności siebie – u mężczyzn. Przewidywany czas bieżącego maratonu korelował z intensywnością lęku pozytywnie, natomiast staż treningowy – negatywnie. Po przeprowadzeniu serii analiz regresji prostej ze wsparciem społecznym rodziny oraz przyjaciół jako potencjalnymi predyktorami poszczególnych wymiarów lęku (zmienne zależne) stwierdzono, że jedynie dwa z testowanych modeli były istotne statystycznie – intensywność lęku somatycznego (wsparcie rodziny i przyjaciół) i intensywność lęku poznawczego (wsparcie rodziny). Niespodziewany okazał się jedynie dodatni kierunek tej zależności oznaczający, że poziom lęku odczuwanego przez osoby biegające w maratonach rośnie wraz z poziomem otrzymywanego wsparcia społecznego. Wnioski. Pewne grupy osób są szczególnie narażone na stres przedstartowy. Konieczność sprostania oczekiwaniom rodziny i przyjaciół może generować stres związany z nadmiernym jej zaangażowaniem w aktywność sportową biegacza. Uzasadniony wydaje się optymalny stopień zaangażowania oraz wyczulenie środowiska rodzinnego i przyjaciół na stan zawodnika. Określenie, w jaki sposób wsparcie rodziny i przyjaciół oceniane jest przez osoby uprawiające sport wymaga dalszych badań.
Anxiety and social support among people taking part in marathons
Background.
The purpose of the study was to examine how demographic, training, and social factors were related to pre-performance cognitive and somatic anxiety symptoms and their interpretation among runners taking part in marathon races.
Material and methods.
A total of 240 participants of the three biggest marathons in Poland were surveyed by using the Polish adaptations of the Revised Competitive State Anxiety Inventory-2 (CSAI-2RD) and the Social Support for Physical Activity Scale.
Results.
The intensity scores for cognitive and somatic anxiety were higher for female and younger runners, while the self-confidence scores – for males. The expected time of the current marathon was positively correlated with the anxiety intensity; in the case of experience, the correlation turned out negative. Linear regression analyses with social support from family and friends as potential predictors of particular dimensions of anxiety revealed that only two of the tested models were significant: somatic anxiety intensity (support from family and friends) and cognitive anxiety intensity (support from family). Surprisingly, the marathon runners’ anxiety increased along with the level of social support.
Conclusions.
Certain groups of people are particularly vulnerable to pre-competitive anxiety. The need to meet the expectations of the supportive environment and its excessive involvement may be a cause of stress. It seems appropriate to provide a moderate degree of support and sensitize the family and friends to the condition of the runner. An important line of future research would focus on determining how social support is assessed by people practising sport.
Grażyna Kosiba, Agnieszka Wojtowicz, Magdalena Bentkowska
Cel badań. Celem pracy była ocena poziomu zachowań prozdrowotnych i satysfakcji z życia byłych zawodników uprawiających kolarstwo oraz wskazanie ewentualnych zależności między ww. zmiennymi. Starano się również dociec, czy wiek badanych, okres ich aktywności sportowej oraz czas, jaki upłynął od zakończenia kariery sportowej różnicują satysfakcję z życia badanych. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na przełomie 2016 i 2017 r. wśród byłych zawodników uprawiających kolarstwo. Objęto nimi 51 osób: 17 kobiet (33%) i 34 mężczyzn (67%) w wieku 22–66 lat (średnia wieku: 33 lata). Na podstawie Inwentarza Zachowań Zdrowotnych (IZZ) Juczyńskiego oceniono zachowania zdrowotne badanych. Do pomiaru ogólnego zadowolenia z życia wykorzystano Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS) Dienera i współautorów w adaptacji Juczyńskiego. Wyniki. Najwięcej badanych (47,1%) przejawiało zachowania zdrowotne w stopniu przeciętnym. Nie stwierdzono statystycznie istotnego związku między poszczególnymi kategoriami zachowań prozdrowotnych a satysfakcją z życia respondentów. Zaobserwowano natomiast istotne statystycznie zależności między satysfakcją z życia a wiekiem badanych, okresem aktywności sportowej oraz czasem, jaki upłynął od zakończenia kariery zawodniczej. Wnioski. Wraz z wiekiem, okresem zawodowo uprawianego sportu oraz czasem od zakończenia kariery zawodniczej wzrastał u badanych poziom satysfakcji z życia.
Health-promoting behaviours and perceived life satisfaction of ex-cyclists
Background.
The aim of the paper was to assess health-promoting behaviours and life satisfaction among ex-cyclists and to specify the potential relations between them. The study was also to determine if the participants’ age, time of their sports career, and time since sports career completion were related to the life satisfaction of the research group.
Material and methods.
The study was conducted at the turn of 2016 and 2017 among 51 ex-cyclists: 17 women (33%) and 34 men (67%) aged 22–66 years (average age: 33 years). The Health Behaviour Inventory by Juczyński was used to assess the subjects’ health-promoting behaviours. The Satisfaction with Life Scale by Diener et al. in the Polish adaptation by Juczyński served to measure the general life satisfaction.
Results.
The majority of the studied group (47.1%) undertook health-promoting behaviours at an average level. There was no statistically significant relationship between particular categories of health-promoting behaviours and the level of life satisfaction. However, statistically significant relationships were observed between life satisfaction and the participants’ age, time of their sports career, and time since sports career completion.
Conclusions.
The level of life satisfaction increased with age, time of sports career, and time since sports career completion.
Łukasz Karski
Cel badań. Celem pracy było zdefiniowanie czynników mających wpływ na decyzję klienta w zakresie wyboru obiektu hotelarskiego o profilu sportowym na organizację obozu. Materiał i metody. Badaniami objęto 69 klubów sportowych z 7 krajów, które przebywały na obozach sportowych w Centrum Sportowo Konferencyjnym Gniewinie w latach 2014–2015. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Po zakończonych obozach w 2014 r. uczestnicy badania musieli samodzielnie sformułować treść odpowiedzi. Na drugim etapie badań, po dokonaniu analizy wyników pierwszego etapu, opracowano kwestionariusz ankiety zawierającą pytanie tabelaryczne określające siedem najważniejszych preferencji. Do ankiety wybrano preferencje, które zostały wskazane przez respondentów dziesięć lub więcej razy. Wyniki. Głównym kryterium wpływającym na wybór obiektu przez grupę sportową okazały się infrastruktura sportowa oraz poziom usług gastronomicznych. W dalszej kolejności wybrano cenę pakietu, poziom obsługi, lokalizację obiektu, standard pokoi, możliwość rozegrania meczów towarzyskich. Wnioski. Badania pozwoliły określić, jakie preferencje są najważniejsze dla grup sportowych przy wyborze hotelu do organizacji zgrupowania. Uzyskano odpowiedź, w jakich obszarach hotel powinien rozwijać się dynamicznie, aby uzyskać przewagę konkurencyjną na rynku.
Research on consumer preferences on the example of the Gniewino Sport and Conference Centre
Background.
The aim of the research was to define the factors affecting the client’s decisions regarding the choice of given a hotel facility with a sports profile.
Material and methods.
The study involved 69 sports clubs from 7 countries that stayed at sports camps at the Gniewino Sport and Conference Centre in years 2014–2015. The method of a diagnostic survey with the author’s own questionnaire was used. After the camps ended in 2014, the participants were to formulate the content of the answer themselves. At the second stage of the research, after analysing the results of the first stage, a questionnaire was developed containing a tabular question that identified seven most important preferences. The questionnaire involved the preferences that had been indicated at least ten times by the respondents.
Results.
The main criteria affecting the choice of a hotel for a sports group were the sports infrastructure and the level of catering services. Next, the following were selected: package price, level of service, facility location, room standard, possibility of playing friendly matches.
Conclusions.
The research allowed to determine what preferences were most important for sports groups when choosing a hotel to organize a camp. The results showed which areas the hotel should develop dynamically to gain competitive advantage on the market.
Piotr Sroczyński
Cel badań. Rola autorytetu katechety – nauczyciela religii w religijnym wychowania dzieci i młodzieży. Materiał i metody. Analiza literatury przedmiotu w oparciu o wybrane materiały naukowe. Wyniki. Osobista wiara i merytoryczne przygotowanie umacniają autorytet nauczyciela religii. Wnioski. Autorytet nauczyciela religii rozwija w uczniach życie chrześcijańskie, zarówno w wymiarze indywidualnym, jak i społecznym.
The authority of a religion teacher
Background.
To determine the role of the authority of a catechist – religion teacher – in the religious upbringing of children and youth.
Material and methods.
Analysis of the subject literature based on selected scientific materials.
Results.
Personal faith and substantive preparation strengthen the authority of a religion teacher.
Conclusions.
The authority of a religion teacher develops Christian life in students, both in the individual and social dimension.
Zbigniew Guzek, Aneta Lubczyńska, Joanna Kowalska
Cel badań. Celem badań była ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną fizjoterapią. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 38 pacjentów po pierwszym udarze mózgu, średnia wieku 66,9 roku (± 8,8), w tym 12 kobiet i 26 mężczyzn. W badaniach zebrano dane socjodemograficzne i kliniczne oraz wykorzystano: Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES), Indeks Mobilności Rivermead (RMA), a także Skalę Barthel (BI). Badania wykonano w dwóch punktach pomiarowych: w momencie przyjęcia na oddział rehabilitacyjny (t1) i po trzech tygodniach systematycznej rehabilitacji (t2). W analizie statystycznej zastosowano testy nieparametryczne: test Wilcoxona, test U Manna-Whitneya oraz korelację rang Spearmana. Wyniki. Pacjenci po udarze mózgu charakteryzowali się niższym, w porównaniu z innymi grupami klinicznymi, poczuciem własnej skuteczności. Po trzech tygodniach rehabilitacji odnotowano poprawę stanu funkcjonalnego badanych oraz wzrost poczucia własnej skuteczności. Analiza korelacji wykazała istotny statystycznie dodatni związek pomiędzy stanem funkcjonalnym w momencie rozpoczęcia usprawniania a poziomem własnej skuteczności po trzech tygodniach. Wnioski. Wyniki sugerują, że poczucie własnej skuteczności może być ważnym czynnikiem w procesie rehabilitacji poudarowej ale dalsze badania są konieczne.
An assessment of self-efficacy in patients after stroke undergoing systematic rehabilitation
Background.
The aim of the study was assessment of perceived self-efficacy among patients after stroke, undergoing regular physiotherapy.
Material and methods.
The study group consisted of 38 patients after first stroke, including 12 women and 26 men, mean age 66,9 (± 8,8). The sociodemographic and clinical data were collected. Before and after three weeks of physiotherapy, the Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), the Rivermead Motor Assesment (RMA) and Barthel Index (BI) were also used. Because the hypothesis of a normal distribution was rejected, non –parametric tests were used: a Wilcoxon test, a U Manna-Whitney test and Spearman’s rank coefficient.
Results.
The studied patients after stroke were characterized by lower self-efficacy compared to other clinical groups. There was noted an improvement in the functional status of the patients and an increase in their self-efficacy after 3 weeks of rehabilitation. The results of the correlation analysis showed a statistically significant positive correlations between functional status at the beginning of rehabilitation and the level of perceived self-efficacy after three weeks.
Conclusions.
The results suggest that self-efficacy may be an important factor in the post-stroke rehabilitation process but further studies are necessary.
Ryszard Bartoszewicz, Okan Oruc
Cel badań. Celem badań była próba określenia związków zachowań zdrowotnych wybranych studentów jednego z uniwersytetów w Turcji z kierunkiem podjętych przez nich studiów. W pracy przyjęto pytania badawcze uwzględniające zmienne zależne i niezależne oraz porównawcze: 1. Jaki jest poziom zachowań zdrowotnych badanych studentów? 2. Ile godzin w tygodniu badani studenci przeznaczają na podejmowanie aktywności ruchowej? 3. Czy i w jaki sposób płeć oraz kierunek studiów różnicują zachowania zdrowotne i aktywność ruchową badanych studentów? Materiał i metody. Materiał badawczy stanowiły wyniki sondaży przeprowadzonych w grupie 174 studentów. Badaniami objęto studentów obojga płci studiujących na kierunkach wychowania fizycznego, antropologii oraz filologii angielskiej Uniwersytetu Mustafy Kemala w Hatay. Główną metodą zbierania materiału faktograficznego był sondaż diagnostyczny. Do badania stanu zachowań zdrowotnych wykorzystano Inwentarz Zachowań Zdrowotnych (IZZ) Juczyńskiego, do którego to narzędzia dołączono krótką ankietę dotyczącą płci, wieku, kierunku studiów oraz czasu tygodniowej aktywności ruchowej podejmowanej przez respondenta poza codziennymi obowiązkami. Wyniki. Badani wykazywali przeciętny poziom zachowań zdrowotnych według skali stenowej IZZ. Blisko 60% objawiało bardzo niską aktywność fizyczną. Badane kobiety charakteryzowały się wyższym poziomem zachowań zdrowotnych niż mężczyźni.W zakresie aktywności fizycznej było odwrotnie. Wnioski. W badanym środowisku dało się zauważyć pozytywne związki między kierunkiem studiów związanych z zagadnieniami zdrowia a zachowaniami zdrowotnymi i aktywnością fizyczną studentów tego kierunku. Studenci innych kierunków wykazywali niższy poziom zachowań zdrowotnych i aktywności fizycznej.
Background. The aim of the study was to attempt to determine the relationships between health behaviours of selected students of one of the universities in Turkey with the field of study they undertook. The research adopted research questions taking into account dependent and independent and comparative variables: 1. What is the level of health behaviours of the surveyed students? 2.How many hours a week do the surveyed students spend on undertaking physical activity? 3. Do and how do sex and field of study differentiate their health behaviours and physical activity of the surveyed students? Material and methods. The research material was the results of surveys conducted on a group of 174 students. The study included students of both sexes studying physical education, anthropology and English philology at Mustafa Kemala University in Hatay. The main method collecting factual material was a diagnostic survey. The Health Behaviour Inventory of Juczyński was used to examine the state of health behaviours. Results. Students included in the research show an average level of health behaviours according to the sten scale of the inventory. Nearly 60% of respondents show very low physical activity. The examined women are characterized by a higher level of health behaviours than men, and the opposite is true in terms of physical activity. Conclusions. In the studied environment, positive relationships between the field of study related to health issues and health behaviour and physical activity of students this field could be noticed. Students other fields of study show lower levels of health behaviour and physical activity.
WYDAWCA
Akademia Wychowania Fizycznego
we Wrocławiu
Wydawnictwo
al. Ignacego Jana Paderewskiego 35
51-612 Wrocław