
ISSN (online) 2544-1272
Zbigniew Dziubiński, Joanna Zaczyńska vel Zaczek
Celem pracy jest ukazanie pozycji sportu w systemach politycznych współczesnego świata, a właściwie w jego dwóch skrajnych formach, a mianowicie w autorytaryzmie i totalitaryzmie oraz w liberalnej demokracji. Do osiągnięcia tego celu wykorzystano trzy podstawowe teorie nauk społecznych, takie jak funkcjonalizm strukturalny, symboliczny interakcjonizm, ale także teorię konfliktu społecznego. Zastosowano takie metody badawcze, jak idiograficzna i nomotetyczna, a także indukcyjna i dedukcyjna. W systemach autorytarnych i totalitarnych sport jest wykorzystywany w sposób instrumentalny i służy celom tyrana lub reżimu, które mają charakter propagandowo-polityczny i militarno-utylitarny. W systemach tych sport służy realizacji celów despoty i konformistycznie zorientowanych jego popleczników. W liberalnych demokracjach sport widowiskowy rozwija się z woli społeczeństwa, które jest suwerenem i określa jego status, niezależnie od tego, czy jego rozwój jest stymulowany wsparciem administracji rządowej i samorządowej, czy aktywnością wolnych obywateli na wolnym rynku. Wszystko to powoduje, że wzory aktywnego wypoczynku i sportowego stylu życia są tworzone na masową skalę, ale istnieje również potrzeba konsumpcji sportowej, która wynika z charakteru społeczeństwa (post)nowoczesnego, zorientowanego na realizację wartości hedonistycznych z domieszką ekstremalnych doświadczeń emocjonalnych.
The position of sport in political systems of the modern world
The aim of the work is to show the position of sport in the political systems of the modern world, and in fact in its two extreme forms, namely in authoritarianism and totalitarianism and in liberal democracy. To achieve this goal, three basic theories of social sciences were used, such as structural functionalism, symbolic interactionism, but also the theory of social conflict. Research methods such as idiographic and nomotics as well as inductive and deductive methods have been applied. In authoritarian and totalitarian systems, sport is used in an instrumental way and serves the purposes of a tyrant or regime that is propaganda-political and military-utilitarian. In these systems, sport serves to achieve despotic goals and conformistically oriented supporters. In liberal democracies, the spectacular sport develops out of the will of the society, which is the sovereign and determines its status, regardless of whether its development is stimulated by the support of government and self-government administration or the activity of free citizens on the free market. All this means that patterns of active rest and sporting lifestyle are created on a massive scale, but there is also a need for sport consumption, which results from the character of a (post) modern society, oriented to the implementation of hedonistic values with an admixture of extreme emotional experiences.
Aleksander Panasiuk
Działalność podmiotów rynku turystycznego determinują czynniki płynące z otoczenia zewnętrznego: kulturowo-społecznego, polityczno-prawnego, makroekonomicznego, technologicznego, związanego ze zmianami w strukturze podaży i konsumpcji. Szczególnym, ponieważ najtrudniejszym do przewidzenia, czynnikiem funkcjonowania biznesu turystycznego są także zjawiska kryzysowe (klęski żywiołowe, działania terrorystyczne, katastrofy przemysłowe, epidemie i pandemie) mające miejsce w różnych regionach świata (destynacjach turystycznych), a wpływające na działalność przedsiębiorstw turystycznych w krajach emisji turystycznej. Współcześnie biznes turystyczny narażony jest na coraz częstsze zmiany wynikające z wymienionych uwarunkowań. Utrudnia to podejmowanie decyzji biznesowych, zwłaszcza w krótkim, średnim i długim horyzoncie czasowym. Istotną dla podmiotów rynku turystycznego grupą zagadnień są kwestie prawne, związane ze zmianą systemu regulacji. Celem artykułu jest klasyfikacja czynników zewnętrznych (makrootoczenia) determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstw turystycznych oraz próba oceny kierunków ich zmian na wybrane aspekty działalności przedsiębiorstwa w wymiarach operacyjnym, taktycznym i strategicznym.
Assessment of changes in the macro-environment of the functioning of contemporary
tourism business
The activity of tourism market entities determines the factors flowing from the external environment: cultural and social, political and legal, macroeconomic, technological, related to changes in the structure of supply and demand. Particularly because the most difficult predictable factor for the functioning of tourism business are also crisis phenomena (natural disasters, terrorism, industrial disasters, epidemics and pandemics), taking place in various regions of the world (tourist destinations), and affecting the activities of tourism enterprises in the tourist emission countries. Nowadays, tourist business is exposed to more and more frequent changes resulting from these groups of conditions. This makes it difficult to make business decisions, especially in the short, medium and long term. An important group of issues for tourism market entities are legal issues related to the change of the regulatory system, for example from July 2018 changes in the regulation of the touroperator market in the European Union. The purpose of the article is to classify external factors (macro-environment) determining the functioning of tourism enterprises along with an attempt to assess the direction of their changes on selected aspects of the company’s operations and their impact on the operational, tactical and strategic activities.
Paulina Matusiewicz, Grażyna Kosiba, Krzysztof Wrześniewski
Cel badań. Celem badań była charakterystyka zachowań prozdrowotnych krakowskich nauczycieli wychowania przedszkolnego. Materiał i metody. Anonimowe badania przeprowadzono w 2018 r. w losowo wybranej grupie nauczycieli z krakowskich przedszkoli publicznych ( n = 139) i niepublicznych ( n = 43) metodą sondażu diagnostycznego. Za pomocą Inwentarza Zachowań ZdrowotnychJuczyńskiego oceniono cztery kategorie zachowań prozdrowotnych: prawidłowe nawyki żywieniowe, zachowania profilaktyczne, praktyki zdrowotne i pozytywne nastawienie psychiczne. Wyniki. Badani nauczyciele uzyskali najwyższy średni wynik w zakresie prawidłowych zachowań żywieniowych oraz pozytywnego nastawienia psychicznego, niższy w zakresie zachowań profilaktycznych, a najniższy w obszarze praktyk zdrowotnych. Wskaźnik zachowań zdrowotnych nauczycieli przedszkoli publicznych jest wyższy w porównaniu z nauczycielami placówek niepublicznych. Wnioski. Nauczyciele edukacji przedszkolnej wybiórczo przejawiają korzystne dla zdrowia zachowania, istnieje zatem konieczność (chociażby poprzez różne formy doskonalenia zawodowego) modyfikacji ich prozdrowotnych zachowań, szczególnie w tych obszarach, które są przez nich najbardziej zaniedbane: codziennych praktyk zdrowotnych i zachowań profilaktycznych.
Pro-health behaviors of pre-school education teachers from Krakow
Background.
The aim of the research was to characterize health behaviors of pre-school teachers from Krakow.
Material and methods.
Anonymous research was conducted in 2018 in a randomly selected group of teachers from public kindergartens in Krakow (
n
= 139) and non-public (
n
= 43) by means of a diagnostic survey. Using the Inventory of Health Behavior (IZZ) by Z. Juczyński, four categories of pro-health behaviors were assessed: correct eating habits, preventive behaviors, and health practices and positive psychological attitude.
Results.
The surveyed teachers obtained the highest average score in the scope of proper eating behavior and positive mental attitude, lower in the scope of preventive behaviors, and the lowest in the area of health practices. The index of health behavior of public kindergarten teachers is higher in comparison to teachers of non-public institutions.
Conclusions.
The pre-school teachers selectively pursue behaviors beneficial for health, so there is a necessity (for example through various forms of professional development) to modify their pro-health behavior, especially in those areas that are most neglected by them: everyday health practices and preventive behaviors.
Małgorzata Lipowska, Agnieszka Wojtowicz
Cel badań. Celem badań było określenie związków pomiędzy motywacją uczniów do ćwiczeń a stylem kierowania lekcją przez nauczyciela wychowania fizycznego, w klasach IV–VI szkoły podstawowej. Materiały i metody. W badaniach udział wzięło 150 uczniów z dwóch szkół podstawowych: 75 dziewcząt oraz 75 chłopców klas IV, V i VI. Wykorzystano dwa kwestionariusze: BREQ-2 (Behavioural Regulation In Exercise Questionnaire) służący do określenia rodzaju motywacji do uczestnictwa w lekcjach wychowania fizycznego, oraz skalę LSS (Leadership Scale for Sports) umożliwiającą określenie rodzajów zachowań nauczyciela w trakcie lekcji. Wyniki. Pozytywna informacja zwrotna była najsilniej związana z motywacją wewnętrzną uczniów. Zachowania autokratyczne nauczyciela wiązały się z brakiem motywacji uczniów do ćwiczeń na lekcji. Odnotowano rozbieżności w stylach pracy nauczyciela pomiędzy klasami IV, V i VI. Liczba zachowań nauczyciela pozytywnie związanych z motywacją autonomiczną zmniejszała się w V i VI klasie w porównaniu z klasą IV. Wnioski. Styl zachowania nauczyciela w czasie lekcji był związany z poziomem motywacji uczniów do uczestnictwa w lekcjach WF.
Teaching style and students’ motivation to physical activity during PE in IV–VI grade of primary school
Background.
The purpose of the article was to examine relationship between teacher’s behaviour and motivation of the IV–VI grade children during PE in primary school.
Material and methods.
Examined group consisted of 150 students (75 girls and 75 boys) from IV, V and VI grade. Two questionnaires were used: the BREQ-2 (Behavioural Regulation in Exercise Questionnaire) and LSS (Leadership Scale for Sports).
Results.
Positive feedback was most strongly related to the students’ intrinsic motivation. The teacher’s autocratic behaviour was associated with a student’s amotivation to exercise on a PE lesson. There were noticeable diffrences in the styles of teaching between grades IV, V and VI. The number of teacher behaviours positively associated with autonomous motivation was lower in the fifth and sixth grade compared to the fourth grade.
Conclusions.
The teacher’s behaviour style during lessons is related to the level of students’ motivation to participate in PE lessons.
Agnieszka Dumala
Cele badań. Celem badania jest określenie, w jakim stopniu pewne aspekty programu MYP odzwierciedlają założenia wersji humanistycznej celów wychowania fizycznego promowanej przez znanych polskich ekspertów z różnych dziedzin. MYP jest integralną częścią systemu IB (International Baccalaureate), który podkreśla procesy uczenia się ucznia według jego własnych możliwości. Relacje społeczne są ważne, aby utrzymać równowagę w rozwoju akademickim i osobowym. System ten promuje upodmiotowienie ucznia i jest świetnym przykładem na to, w jaki sposób nauczanie wychowania fizycznego jest połączone z koncepcją ‘life long learning’. W polskiej debacie teoretycznej o sensie wychowania fizycznego istnieje podobny trend. Warto porównać i wyciągnąć wnioski, jak niektóre pomysły mogłyby zostać użyte w praktyce. Materiał i metody. (1) Obserwacja uczestnicząca i nieuczestnicząca (nauczania oraz obserwacja lekcji), jawna i ukryta. (2) Analiza materiałów źródłowych: przewodnik MYP PHE (Middle Years Programme, Physical and Health Education). Wyniki. Istnieje duże podobieństwo w nauczaniu wychowania fizycznego między programem MYP a poglądami w humanistycznej wersji celów wychowania fizycznego. Wnioski. Upodmiotowienie ucznia w procesie nauczania jest warunkiem do jego prawidłowego rozwoju w sferze fizycznej i duchowej, a kluczem do motywacji wychowanka jest postawa nauczyciela oraz system edukacji promujący takie podejście.
Empowerment of a student as a main objective of Physical Education in MYP Programme
Background.
The main objective of this research is to discuss certain characteristics of MYP (Middle Years Programme) in relation to humanistic version of physical education objectives promoted by distinguished Polish experts in various fields. MYP is an integral part of IB educational system (International Baccalaureate), that emphasizes the processes of learning and achieving according to one’s personal capacity. Social relationships are crucial in order to maintain good balance in academic and personal development. This learner oriented system is a perfect example of how the way of teaching physical education is connected to the concept of long life learning. In Polish theoretical debate about the sense of physical education there is a similar trend.
Material and methods.
Observation on site, secondary data (MYP PHE guide).
Results.
There is a similarity in opinions and visions of physical education between MYP and some recognized Polish representatives of humanistic version.
Conclusions.
Empowerment of a student in their learning process is crucial to facilitate appropriate physical and mental development and the key to the student’s motivation is the teacher’s attitude and an educational system that would promote student based learning.
Magdalena Lubońska
Etymologia wyrazu pedagogika (gr. paidagogos – prowadzący dziecko) sięga czasów starożytnej Grecji i nawiązuje do sytuacji prowadzenia chłopca do palestry, czyli do miejsca doskonalenia tężyzny fizycznej. Wychowanie fizyczne poprzedziło wychowanie moralne i współcześnie idealna wersja wychowania to ta, która obejmuje człowieka sumarycznie – nie pomijając jego cielesności i duchowości zarazem. Analiza świadectwa religijnego opisującego zjawisko śmierci klinicznej dostarcza argumentów, dlaczego dbałość o ciało i duszę stanowi istotny element w nauczaniu wychowania fizycznego i dlaczego zgubne byłoby zlekceważenie jednej składowej i przeniesienie wyłącznej uwagi na drugą. Czasy XXI w. to czasy relatywizmu moralnego, w którym porządek świata zostaje naruszony za sprawą fałszywych ideologii. Nagminne zaprzeczanie prawu naturalnemu prowadzi do licznych wynaturzeń. Stawanie w prawdzie wobec siebie i przyjęcie odpowiedzialności wprowadzenia wychowanka w świat wartości to obowiązek, od którego nauczyciel wychowania fizycznego nie powinien się uchylać. Prezentowana analiza literatury zwraca uwagę na współczesne zagrożenia wynikające z nadużyć ciała i odrzucenia duszy. Przed nauczycielem rozpościera się misja niebagatelna: przywrócić godność ciału człowieka. Czy uzasadniona racją wyższą postawa znajdzie swoje odzwierciedlenie w programach nauczania? Efekt pracy pedagoga powinien być dostrzeżony w sposobie bycia jego wychowanków i rozumienia przez nich świata po zakończeniu procesu edukacji. Tylko wówczas można będzie mieć pewność, że zadanie nauczyciela jako przewodnika po świecie wartości zostało wykonane.
Pedagogy of the soul and body flowing from the religious testimony of Gloria Polo and the world of the value of a physical education teacher
Etymology of the word pedagogy (Greek
paidagogos
– leading a child) dates back to the times of ancient Greece and refers to the situation of leading a boy to the palaestra, that is, to the place where physical fitness was being improved. Physical education was preceded by moral education and at present the perfect version of this education, which treats a human-being as a whole including his carnality and spirituality. Analysis of the religious testimony describing the phenomenon of clinical death provide arguments why taking care of body and soul is an important element in physical education, and why it would be pernicious to neglect one component and transfer the exclusive attention to the other. Times of the 21
st
century are the times of moral relativism, in which the world order is infringed by fake ideology. Constant denial of the natural law leads to numerous degenerations. Standing in the truth to yourself and taking responsibility of the pupil’s introduction to the world of values is the duty, to which the teacher of physical education should not evade. Literature analysis presented here draws attention to the modern threats resulting from the body and soul abuse. The teacher faces there a considerable challenge: to restore dignity to the human body. Will an approach, justified by a higher sensibility, be reflected in the school curricula? The educator’s work effect shall be noticed in the way his pupils live their lives and understand the world after the process of education.
Bartłomiej Szreniawa, Anna Zwierzchowska
Cel badań. Celem pracy była ocena aktywności fizycznej studentów uczelni medycznych i wybranych jej uwarunkowań na tle populacji studentów z innych szkół wyższych. Materiał i metody. Badaniami objęto 3148 studentów I roku studiów z 11 różnych uczelni Katowic, Chorzowa i Krakowa, z czego studentów szkół medycznych było 711. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety autorstwa Umiastowskiej. Przyjęto poziom istotności p = 0,05. Wyniki. Największa grupa studentów (40%) ćwiczyła tylko raz w tygodniu. Niespełna 30% studentów ćwiczyło więcej niż trzy razy w tygodniu. Młodzież szkół medycznych nie różniła się pod tym względem od pozostałych badanych. W grupie medycznej tylko 4% przyznało, że trenuje w klubach sportowych, a aż 28%, że ćwiczy jedynie na obowiązkowych zajęciach wychowania fizycznego. W obu przypadkach studenci szkół medycznych wypadali niekorzystnie w porównaniu z pozostałymi, a różnice były statystycznie istotne (odpowiednio p = 0,001, p = 0,002). Najpopularniejszymi formami aktywności fizycznej wśród studentów były jazda na rowerze i ćwiczenia w domu. Dla studentów szkół niemedycznych dominującą motywacją do podejmowania aktywności fizycznej okazała się przyjemność (62%), natomiast studenci szkół medycznych w jednakowym stopniu wskazali przyjemność, zdrowie i sylwetkę (57%). Wnioski. Studenci szkół medycznych, mimo że znacznie częściej niż inni dostrzegają znaczenie sprawności fizycznej w swoim przyszłym zawodzie, rzadziej deklarowali, że trenują w klubach sportowych i częściej ograniczali swoją aktywność do obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego.
Physical activity of medical school students and its selected conditions in the context of students population from different fields
Background.
Determination of physical activity of medical school students and their selected determinants and their comparison with population of other faculties students.
Material and methods.
The studies involved 3148 first year students of 11 different Universities including 711 medical students. The research used the method of a diagnostic survey using a questionnaire by Umiastowska. The level of significance is
p
= 0,05.
Results.
It was found that the largest group of students only exercises once a week (40%). Only 30 % of students exercise more than three times a week. In this regard, the students of medical studies do not differ from the students of other faculties. However in the group of medical students only 4% of students exercise in sports centres, and up to 28% of students practice on mandatory physical education classes. In both cases, students of medical schools perform unfavourable compared to the others, and the differences are statistically significant (
p
= 0.001,
p
= 0.002) respectively. The most popular physical activities among the students are cycling and exercising at home. For non-medical school students, the dominant motivation to undertake physical activity is pleasure (62%), while students of medical schools equally indicated pleasure, health and figure (57%).
Conclusions.
Medical schools students although much more often than others notice the importance of physical fitness in their future profession less often train in sports clubs and more often limit their activity only to physical education.
Aureliusz Kosendiak, Dagmara Trzeciak
Cel badań. Ocena poziomu aktywności ruchowej mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności. Określenie motywów oraz podjęcie próby ustalenia przyczyn poziomu aktywności fizycznej. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 277mężczyźni w wieku 18–70 lat (średnia wieku 32,57± 8,85 roku) przebywający w Areszcie Śledczym we Wrocławiu. W badaniach wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego przy użyciu Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej IPAQ oraz autorskiego kwestionariusza dotyczącego roli aktywności fizycznej. Wyniki. Niski poziom aktywności odnotowano u 46,5% badanych, umiarkowany u prawie 12%, a wysoki u ponad 41%. Jedynie u 43% osadzonych BMI było w normie. Głównymi motywami do podejmowania wysiłku fizycznego okazała się chęć utrzymania sprawności oraz aspekty związane z poprawą cech osobowości i charakteru. Wnioski. Niski poziom aktywności ruchowej u aresztowanych może wynikać ze specyfiki warunków odbywania kary. Istotne wydaje się angażowanie mężczyzn do pracy fizycznej oraz organizowanie działań profilaktycznych zgodnych z potrzebą grupy.
Motives and factors conditioning the level of physical activity arrested and convicted people in isolation conditions
Background.
Assessment of the level of physical activity men during detention. Defining motifs and to try to determine the causes of a specific level of physical activity.
Material and methods.
The test group consisted of men (
n
= 277) aged 18–70 from Remand Centre in Wroclaw. The average age of subjects was 32,57 ± 8,85. In the research technique the diagnostic survey using the international physical activity questionnaire (IPAQ) and a questionnaire concerning the role of activity in life.
Results.
Low level of physical activity was noted in 46.5% of respondents, moderate in almost 12% of people, and high in over 41% of respondents. Only 43% of prisoners had BMI in the norm. The main motives for action were the willingness to maintain efficiency and aspects related to the improvement of personality and character traits.
Conclusions.
Low levels of physical activity may result from specific conditions for prisoners serving a sentence. It seems important to engage men in physical work and organize preventive activities in line with the group’s needs.
Helena Mroczkowska
Cel badań. Celem pracy jest opisanie związków miedzy samowiedzą (normatywną i autonomiczną) a cechami temperamentui motywacją osiągnięć gracza w zespole. Materiał i metody. Przebadano 44 graczy piłki siatkowej, uczniów Szkoły Mistrzostwa Sportowego, w przedziale wiekowym 15–17 lat (16,4 ± 2,6 roku) i średnim stażu zawodniczym 5,4 ± 2,7 roku. Zastosowano Kwestionariusz Temperamentu „Formalna Charakterystyka Zachowania” (FCZ-KT) Zawadzkiego i Strelaua, Skalę MOS (eksp.) do pomiaru motywacji osiągnięć sportowych, Skale Samoocen Normatywnych i Autonomicznych. Wyniki. Wszystkie miary samoocen autonomicznych okazały się wyższe od samoocen normatywnych. Niezależnie od tego jak zawodnik oceniał swoje zdolności predyspozycje sportowe, szanse sukcesu, jego wysiłek treningowy był stałą zbliżoną do maksymalnego. Samoocena atrakcyjności fizycznej nie ma związku z ocenami pozostałych atrybutów autonomicznych czy normatywnych. Wnioski. Najbardziej miarodajnym nośnikiem informacji o psychicznych możliwościach zawodnika jest samoocena relatywna w obszarze pewności i zaufania do siebie – związana z parametrami emocjonalnego funkcjonowania zawodnika, odpornością na stres, zdolnością do rozładowywania stanów emocjonalnych oraz motywacją osiągnięć.
Self–esteem of sport competences and psychophysical possibilities in group game
Background.
Theaim of the present study was exploring the relationship between mental possibilities group athlete of the team and your different self-esteems.
Material and methods.
Techniques were applied with the use of 1) Temperament Inventory (FCB – TI) of Zawadzki, Strelau, 2) MOS scale measuring motive achievement (ex.v H Mroczkowska) and 3) autonomic and relative measurements of self- esteem (perceived physical attractiveness, perceived ability, confidence, perceived effort, physical efficiency, perceived chances for success– all questions were single items, measured on a 10-point semantic scale ranging from not at all (1) to very much (10). Participants were 44 elite Polish volleyball players with mean age 16.42 (± 2.63) years and mean competitive experience 5.49 (± 1.90) years.
Results.
All autonomic measurements of self–esteem were found to be strong from normative measurements-highest own effort as constant function independent from perceived ability, confidence, perceived effort, physical efficiency, perceived chances for success.
Conclusion.
The best measurement of psychophysical possibilities in group game is confidence – relative measurement very strong alliance with motional parameters, stress resistance, persistence of emotional states as system nervous of factors (temperament) and motive achievement.
Marek Nowacki
Cel badań. Celem badań jest analiza dyskursu dotyczącego ryzyka, jaki jest prowadzony na internetowej grupie dyskusyjnej paralotniarzy pl.rec.paralotnie. Materiał i metody. Materiał badawczy stanowią wpisy paralotniarzy – uczestników grupy dyskusyjnej – poruszających temat ryzyka związanego z uprawianiem paralotniarstwa. Dokonano analizy jakościowej wybranych 100 wpisów zawierających słowa „ryzyko” i „ryzyka”. Zastosowano metodę netograficzną, która jest rodzajem etnografii zaadaptowanej do badania społeczności internetowych, prowadzonej online, w celu zdobycia informacji o badanych osobach. Analizę jakościową i kodowanie wykonano za pomocą programu do jakościowej analizy danych NVivo 11. Wyniki. Wypowiedzi pogrupowano w trzech kategoriach ryzyka: funkcjonalne-psychospołeczne, stymulacyjne-instrumentalne i indywidualne-sprzętowe-środowiskowe. Dodatkowo wyróżniono cztery główne i cztery szczegółowe kategorie opinii dotyczących ryzyka: percepcja i akceptacja ryzyka, ryzyko zawodnicze, czynniki ryzyka – sprzęt, czynniki ryzyka – środowisko – warunki atmosferyczne, czynniki ryzyka – środowisko – warunki terenowe, czynnik ludzki i zarządzanie ryzykiem. Wnioski. Zdecydowana większość wpisów na grupie pl.rec.paralotnie dotyczy ryzyka funkcjonalnego związanego z awarią sprzętu, warunkami atmosferycznymi, terenowymi i czynnikiem ludzkim. Ryzyko psychospołeczne odnosi się niemal wyłącznie do zawodników startujących w zawodach, a w nielicznych przypadkach także do osób szukających uznania wśród widzów oglądających ryzykowne manewry. Uczestnicy grupy wskazują głównie na ryzyko indywidualne (a nie na sprzętowe czy środowiskowe). Uważają, że ryzyko sprzętowe i środowiskowe można zminimalizować dzięki umiejętnościom (szkoleniu) i doświadczeniu.
Risk in paragliding: qualitative analysis of entries on the paragliders’ pilots forum
Background.
Risk is a possibility, a probability, or a danger that something will happen differently than expected. Paragliding is the recreational and competitive adventure sport of flying paragliders. The aim of the research is to analyze the risk discourse present on the paragliders’ pilots forum pl.rec.paralotnie.
Material and methods.
The research material consists of entries of paragliders’ pilots – participants of the discussion forum pl.rec.paralotnie – regarding the risk associated with practicing paragliding. A qualitative analysis of selected 100 entries containing the words “risk” and “risks” was made. A netographic method was applied. Qualitative analysis were performed using the NVivo 11 software.
Results.
In the analysis and coding process, the statements were grouped into three risk categories: functional-psychosocial, stimulatory-instrumental and individual- equipment-environmental. As a result of subsequent coding, four main and four detailed categories of risk categories were received: risk perception and acceptance, competition risk, risk factors – equipment, risk factors – environment – atmospheric conditions, risk factors – environment – terrain conditions, human factor, and risk management.
Conclusions.
The vast majority of entries on the paralotnie.rec.pl forum concern functional risk related to equipment failure, weather conditions, terrain conditions and human factor. The psychosocial risk applies almost exclusively to competitors taking part in paragliding competitions. In a few cases it concerns people seeking recognition among viewers watching risky maneuvers. Forum participants mainly point to individual (rather than hardware or environmental) risk. They believe that the equipment and environmental risks can be minimized thanks to skills (training) and experience.
Olga Szymańska
Cel badań. Celem badań było określenie związku przeżywanych emocji z niepełnosprawnością intelektualną oraz ocena opanowania nauczanej choreografii. Materiał i metody. Zbadano grupę 12 osób w wieku 13–24 lata. Przeprowadzono quasi-eksperyment w planie jednogrupowym, który polegał na cyklu 9 warsztatów tańca nowoczesnego dla osób z niepełnosprawnością intelektualną trwających 60 min i odbywających się dwa razy w tygodniu. Zastosowano technikę ankiety, narzędzie – skalę do określenia stanu emocjonalnego (sześć piktogramów wyrażających różne warianty samopoczucia). Wykorzystano także technikę obserwacji skategoryzowanej, narzędzie stanowił autorski arkusz obserwacji sześciu aspektów wykonania kroków. Obliczono współczynnik korelacji rho-Spearmana pomiędzy ocenianym po trzecich zajęciach tanecznych poziomem opanowanej choreografii a stanem emocjonalnym doświadczanym przed zajęciami, po zajęciach i łącznie w trakcie trzecich zajęć tanecznych. W celu stwierdzenia, czy uczniowie opanowali choreografię dokonano za pomocą testu znaków rangowych Wilcoxona analizy poziomu wykonania zadania na początku i na końcu warsztatów. Wyniki. Łączna ocena sześciu aspektów ruchu osób z niepełnosprawnością intelektualną była wyższa po wszystkich dziewięciu lekcjach tańca niż po trzech pierwszych. Analiza sześciu aspektów ruchu w tańcu (po pierwszych 3 i po 9 lekcjach) pozwoliła wykazać, że znacząco wzrosła dynamika ciała. Wnioski. Doświadczanie emocji pozytywnych przez osoby z niepełnosprawnością intelektualną sprzyja uzyskiwaniu przez nie korzystnych rezultatów w zakresie dwóch aspektów tańca: precyzji (czystości) i zapamiętania kroków w nauczanym układzie hip-hopu, lecz tylko podczas trzech pierwszych lekcji.
Emotions of people with intellectual disability and learning of modern dance hip-hop
Background.
The aim of the research was to obtain the relationship of emotions experienced by person with intellectual disability and evolution of mastered choreography.
Material and methods.
Criterion for inclusion in the study group was moderate or significant intellectual disability. The group consisted of 12 people, aged 13–24. Quasi-experiment was prepared in a single-group plan, which involved a series of 9 modern dance workshops. Classes lasted for 60 min and organized twice a week for people with intellectual disabilities. The rho-Spearman correlation was calculated between the level of mastery of the choreography evolutions after three dance classes and the emotional state experienced before, after and during the first three dance classes. The results were analyzed by The Wilcoxon rank test at the beginning and at the end of the workshop to check how the students mastered the choreography.
Results.
The total assessment of six aspects of the movement of people with intellectual disability was higher after all nine than after the first three dance lessons. A separate analysis of six aspects of movement in dance (after the first 3 and 9 lessons) in people with intellectual disabilities showed that the dynamics of the body was much higher.
Conclusions.
Experiencing positive emotions by people with intellectual disabilities is conducive to obtaining beneficial results in terms of two aspects of dance: cleanliness and memorizing steps in the taught hip-hop choreography, but only during the first three lessons.
WYDAWCA
Akademia Wychowania Fizycznego
we Wrocławiu
Wydawnictwo
al. Ignacego Jana Paderewskiego 35
51-612 Wrocław